Etappe 14 - 21/05/2024 : ALSEN - MÖRSIL 18,5KM (309KM)

Diep en vredig geslapen in dit prachtig logement, omgeven door de stilte. Hier hoor je echt niets. Een lekker ontbijt, buiten op  het terras bij de eerste kille zonnestralen, en dan was het alweer tijd om afscheid te nemen van Ulm en Rose-Marie ... klaar om terug op pad te gaan. 

Vrijwel onmiddellijk kom ik aan bij het dorpje Kluk, 57 inwoners en 23 hectare groot😱. Die hebben veel plaats om onder elkaar te verdelen😉. Ik kom voorbij een erg authentiek benzinestation met bijhorend winkeltje waar ik mezelf trakteer op een frisse ijscrème. Ik merk op dat de benzine 95 hier 19,12SEK kost ... omgerekend is dat 1,65€. Toch zo'n 20cent goedkoper dan bij ons😀.

Na een aantal kilometers, via leuke dennepaden, kom ik boven op een heuvelrug aan bij een licht verkommerde woning. Ik maak kennis met de 83-jarige Birger Björnfot, zeg maar den boer Charel uit die beruchte Jambers reeks. Hij woont hier helemaal alleen en vereenzaamd op deze prachtige heuvel. Ik krijg onmiddellijk een stoel aangeboden en een kop koffie, die helaas een ranzig smaakje heeft. Ik neem er enkele slokjes van, en de rest verdwijnt stiekem in het gras😝. Hij laat mij zijn gastenboek zien dat uitpuilt van postkaarten, verstuurd door pelgrims die hier ooit zijn voorbijgelopen, en waarschijnlijk dezelfde koffie hebben gedronken 🤔. Ik vermoed dat voorbijgaande wandelaars zijn enige vorm van vermaak en contact met de buitenwereld zijn. Hij haalt er een Belgische vlag bij die hij promt neerpoot in de voorziene houder ergens op zijn erf. Fier als een gieter poseert hij voor de foto. Hij praat honderduit ... hij heeft zelfs nog deelgenomen aan het WK sauna zitten ( bij 110gr begot) in Finland waar hij derde werd (2/08/2002). Het is een beetje met tristesse dat ik deze man achterlaat op zijne heuvel. Ik ga hem zeker een kaartje schrijven ... het enige vermaak dat hem nog rest.  

BIRGER BJÖRNFOT - BLEKÅSEAU 341 - 83593 ALSEN - SWEDEN

Ik daal af in een open landschap en kom aan in Bleckåsen. Hier staat een gedenksteen voor de vredesonderhandelingen van 1809. Denemarken, Zweden en Noorwegen waren in die tijd verwikkeld in een oorlog. Deze gedenksteen zou volgens de St.Olavsleden officieus het halverwege punt van het Olavspad zijn. Momenteel hier in Morsil heb ik meer kilometers achter mij dan dat er nog voor mij liggen. Hoe zot  is dat ... HALVERWEGE ... Wat gaat dat hier rap vooruit zeg 💪🥾💪.

Ik vervolg mijn weg via een 6 kilometer lang asfalt baantje, recht richting Morsil .... en ja hoor .... in de verte spot ik mijne tweede moose🫎🫎🫎.

Ik kom aan bij mijn verblijf voor een nacht 'Old Parsonage' bij Ulrika en Ronny .... een mooi en leuk stekje. Ik krijg een lekkere maaltijd voorgeschoteld en twee biertjes van 5,4% . Ze gaan der hier op vooruit 😝😝😝 ... maar dan slaat het noodlot toe. Ik maak gebruik van hun nieuwe wasmachine en prop deze vol met mijn kledij van de dag.  Om een of andere reden draait de machine een aantal keren rond ... en geeft er dan de brui aan. De deur krijgen we niet meer open ... ook al ligt de Ronny er uren aan te prullen .... gevolg ... Ik zal morgen met een plunje minder vertrekken, maar Ulrika zal ze morgenavond op mijn volgend adres komen terugbrengen. Fingers  crossed. Ach ja ... we trekken onze plan verder hé. Ziezo ... dit was het ... tot morgen!